Yola çıkıyoruz

Bundan kısa bir süre önce Arda ile bir tatil alıştırması yapmıştık. 5 saatlik bir araba yolculuğu ve 3 gecelik konaklamamız sırasında bize pek sorun çıkarmadı Arda. Arabada sıkılıp bunaldığı anlarda bir iki mola verdik. Geri kalan zamanlarda otelin en küçük bebeği olarak üstüne düşeni yapmadı ve oldukça uslu durdu.

Şimdi daha uzun bir tatil ve yolculuğa hazırlanıyoruz. Aynı performansı beklemekle birlikte Arda' nın bir ay daha büyüdüğünü ve huyunun her gün değiştiğini düşünerek biraz da korkmuyor değilim.

Çocukla yola çıkmak, tatile gitmek bizim anne babalarımız için neredeyse bir tabu, yada benimkiler için öyleymiş. Çocukla sokağa çıkmak bile hasta ederim korkusuyla hep ertelenen bir aktivite olmuş. Bizim neslimizin bunu kırmaya çalıştığını düşünüyorum. Bir yarımız hala çocuklarını soğuktan sıcaktan herşeyden aşırı kollarken bir kısmımız da daha rahat olmaya özen gösteriyor. Ben bu ikinci sınıfa girmeye çalışıyorum, çabalıyorum. İçimdeki korumacı anne ruhunu ittirip, Arda ile hareket kabiliyetimi artırmaya çalışıyorum. Hem Arda sokağa insanlara çevreye alışsın hem de çocuklu olmak bana bir engel yaratmasın diye. Anneme göre ilerleme kaydetmiş olmama rağmen bazı yaşıtlarıma göre de geri kalmış durumdayım bu konuda.

Çocuğu ve anneyi eve hapseden bu düşünce nereden geliyor peki ? Lahana gibi giydirilen bebekler, kapı altlarından esen rüzgarla hasta olunabileceğine inanan zihniyet sanıyorum ki bir tek bizim ülkemizde var. Hastalığın mikroptan değil de cereyandan olduğunu düşünen milyonlarca insan arasında yeleksiz çocuk büyütmek, 30 derece sıcakta bile bebeği denize sokmak bazen öyle zor ki..

Yolculuğumuz cumartesi başlıyor, üşür o bebek kızım suda, bir kat daha giydir annesi telkinleri arasında umuyorum ki denizin ve güneşin tadını çıkaracak Arda :)

30' dan Sonra

Yaşamımıza bir bebek girdi gireli daha bir araştırmacı daha bir meraklı mı olduk ne? Internet üzerinde bitmek bilmeyen geziler sırasında yorumlara , tavsiyelere, fotoğraflara bakarken benim de söyleyeceklerim, paylaşacaklarım olduğunu farkettim. Farkettim ki geç bile kalmışım bunları biriktirerek. 9 ay önce yoktu halbuki bunca anlatacak ve paylaşacak şey.. Evet Arda tam 9 aylık oldu. Güzel başlayan, görece zor biten bir hamilelik, avucumuza düşen minicik bir bebek..30 yaşına kadar biriktirdiğim, üstüste koyduğum ekleyerek çoğalttığım,doldurduğum yaşam bir anda sıfırlandı ve en baştan başladık sanki.. Çok da şey birikti 9 ayda. Bir yerden başlamak lazım dedim kendi kendime, 30'dan sonra başlıyorum işte..