Annemle günde milyon kere yaptığımız bir telefon konuşmasının ortasındayız:
Ben: Hani kaka yaptığında elini poposuna götürüyor ya rahatsız olup, haftasonu baktım normalde de o el hep popoda, hemen hemen beline gelen yerde. Acıyor mu, ağrıyor mu dedim, elledim filan anlamadım birşey. Bir yeri ağrısa acısa anlarız değil mi anne ya? Neden el totoda dolaşsın ki?.. O kadar atıyoruz tutuyoruz, acısa ağlar filan heralde bla bla bla
( endişe atsayısı yüksek daha bir sürü cümle sıraladım )
Annem: Bezi rahatsız ediyor olmasın?
Ben:???!!!! ah evet dimiii bez...
( Bir rahatlama, mutluluk, sonra iç hesaplaşma: Çok yaşamazsın kızım sen, bez gelmez mi aklına insanın, bu sıcak havada totoda naylon rahatsız ediyor olabilir.. Ah anne sen çok yaşa emi :) Ama ben çok yaşamam kesin cık cık cık.. Pozitif düşünce gücü gibi birşeyler mi okusam acaba ben bu günler de ?...)
Paylaş
3 yorum:
kikiki süpersiniz:D
Sen çok yaşa be Zeynepciğim. Ama anneler, her zaman bilge oluyorlar. Çünkü nereye bakacaklarını biliyorlar. Sabret, bir gün biz de onlar gibi olcaz
İnşallah Umur' cuğum inşallah :) Ama ben biliyorum kendimi,hep kötü ihtimaller uçuşur kafamda,iyisi basiti hiç aklima gelmez. Hem kendini bilip hem de düzeltememek de fena biliyor musun ? :)
Yorum Gönder