Şu aralar bir toz şeker krizi yaşanıyor bizim evde.
U-nu-tu- yo- ruz.
Kimsenin aklına toz şeker almak gelmiyor.
En az haftada bir kere okula kek börek çörek gönderen biri olarak, çok az da kullansam toz şeker kullanıyorum. Herşeyin içine pekmez vb şeyler koyulamıyor tatlandırmak için.
Mutfağa girip iki adet yumurtayı kırdım ki aa şeker yok!
Saat komşudan almayı, bakkaldan istemeyi de çoktan geçmiş, pudra şekerine bir dönüş yaptım mecburen. İstemiyorum aslında çünkü pudra şekerinin içinde nişasta var.
-yarım bardak pudra şekeri
-2 kaşık hatta biraz daha fazla tereyağı
ve yumurtaları karıştırıp sarı bir krema elde edince de üzerine
-kabartma tozu ve un
koydum.
Şekeri az bunun bari tadı olsun biraz diyerek bir tatlı kaşığı tarçın ekledim. Zaten kullandığım un da mısır unu ve glutensiz un karışımı olunca garip renkli bir hamur çıktı ortaya.
Bari şekli şirin olsun dedim penguen kafalarından kalıp bastım üzerlerine. Pişince penguene benzer halleri de kalmadı, halbuki ben çok eğlenmiştim kalıpları basarken..
Eee şimdi penguenler de gözükmüyor deyip yine bir tatlı kaşığı pudra şekeri ve kakaouyu karıştırıp üzerlerine serptim, ertesi sabah olduğu gibi hepsi okulaaa..
Akşamüstü okuldan bir telefon:
- Zeynep Hanım kaç zamandır anlatacağım unutuyorum, sizin gönderdiklerinizi çocuklara dağıtırken Arda' yı görmeniz lazım. Çok mutlu oluyor!
Benim eteklerim zil çalıyor tabi sevinçten bu arada, Arda' nın evden getirdiği şeyleri paylaşmaktan hoşlanması, herkese vermesi ve bundan mutlu olmasından daha güzeli yok o anda. Bir kaç detay daha alıyorum duruma ait ve hemen arkasından can alıcı soru geliyor:
- Bu son gönderdiğiniz kurabiye ile bir önceki sefer gönderdiğinizin tarifini bize de verir misiniz?
- Ee tabi diyorum hatırladığım kadarı ile yazar gönderirim.
Telefonu kapatınca hatırlıyor muyum acaba diye bir düşünüyorum , hatırlıyormuşum :)
Akşam çantadan da aynı not çıkıyor, lütfen tarifleri gönderir misiniz diye.
O zaman bana da bu uyduruk tarifleri yazmak farz oluyor.
Hem yazıyor hem soruyorum kendime: "Bir gün çocuğumun okulundaki öğretmenlerle kek börek tarifi paylaşacağıma kim inanırdı? "
:)
U-nu-tu- yo- ruz.
Kimsenin aklına toz şeker almak gelmiyor.
En az haftada bir kere okula kek börek çörek gönderen biri olarak, çok az da kullansam toz şeker kullanıyorum. Herşeyin içine pekmez vb şeyler koyulamıyor tatlandırmak için.
Mutfağa girip iki adet yumurtayı kırdım ki aa şeker yok!
Saat komşudan almayı, bakkaldan istemeyi de çoktan geçmiş, pudra şekerine bir dönüş yaptım mecburen. İstemiyorum aslında çünkü pudra şekerinin içinde nişasta var.
-yarım bardak pudra şekeri
-2 kaşık hatta biraz daha fazla tereyağı
ve yumurtaları karıştırıp sarı bir krema elde edince de üzerine
-kabartma tozu ve un
koydum.
Şekeri az bunun bari tadı olsun biraz diyerek bir tatlı kaşığı tarçın ekledim. Zaten kullandığım un da mısır unu ve glutensiz un karışımı olunca garip renkli bir hamur çıktı ortaya.
Bari şekli şirin olsun dedim penguen kafalarından kalıp bastım üzerlerine. Pişince penguene benzer halleri de kalmadı, halbuki ben çok eğlenmiştim kalıpları basarken..
Eee şimdi penguenler de gözükmüyor deyip yine bir tatlı kaşığı pudra şekeri ve kakaouyu karıştırıp üzerlerine serptim, ertesi sabah olduğu gibi hepsi okulaaa..
Akşamüstü okuldan bir telefon:
- Zeynep Hanım kaç zamandır anlatacağım unutuyorum, sizin gönderdiklerinizi çocuklara dağıtırken Arda' yı görmeniz lazım. Çok mutlu oluyor!
Benim eteklerim zil çalıyor tabi sevinçten bu arada, Arda' nın evden getirdiği şeyleri paylaşmaktan hoşlanması, herkese vermesi ve bundan mutlu olmasından daha güzeli yok o anda. Bir kaç detay daha alıyorum duruma ait ve hemen arkasından can alıcı soru geliyor:
- Bu son gönderdiğiniz kurabiye ile bir önceki sefer gönderdiğinizin tarifini bize de verir misiniz?
- Ee tabi diyorum hatırladığım kadarı ile yazar gönderirim.
Telefonu kapatınca hatırlıyor muyum acaba diye bir düşünüyorum , hatırlıyormuşum :)
Akşam çantadan da aynı not çıkıyor, lütfen tarifleri gönderir misiniz diye.
O zaman bana da bu uyduruk tarifleri yazmak farz oluyor.
Hem yazıyor hem soruyorum kendime: "Bir gün çocuğumun okulundaki öğretmenlerle kek börek tarifi paylaşacağıma kim inanırdı? "
:)
Paylaş
1 yorum:
süpersin yaa, daha öncede bahsetmiştim bu kadar bile yaratıclığım yoktur..ne acı :(
Hem Arda'mın severek mutlu olarak arkadaşlarıyla paylaşması da ayrıca süperrr...
Yorum Gönder