Şu habire ertelediğim alerji testini artık yaptırmamız farz olunca kan vermeye gittik.
Öyle çabuk ve tek seferde hallettiler ki kan alma işlemini, bittiğine inanamayıp bu kadar mı , aldğınız bu kan yetecek mi testlere diye sorma ihtiyacı hissettim.
Arda tabii ki ağladı bağırdı vs ama daha koluna dokunulmadan ağlamaya başladığı için bu ağlamanın beni ellemeyin, yabancıların bana dokunmasını istemiyorum ağlaması olduğu belliydi. Sinir ve inat ağlamasıydı, korku ve can acısı ağlaması kesinlikle değildi. O ağlayadursun, tek seferde damarı bulan ve iğneyi bir gram hissettirmeyen labaratuar çalışanlarına, bir annenin yüreğini acıtmadıkları için çoook çoook çok teşekkür ediyorum.
Paylaş
4 yorum:
Olsun, reklam olsun ki bizim gibi acı tecrübe yaşamasın hiç bir çocuk, hiç bir anne! Ben de anti reklam yapacağım. Bundan 6 ay önceki Alman Hastanesi tecrübemizi anlatarak! Belçika oturma izini için gerekli olan, içinde Frengi testi bile olan saçma sapan bir sağlık raporu için oğlumdan kan alınması gerekiyordu. Alman hastanesi konsolosluğun kabul ettiği iyi(!) hastanelerden olduğu için oraya gittik. Gerekli 3 tüp kan için biri kuruduğu için 4 tüp kan aldılar. Doğru yeri bulamadıkları için bir kaç yer delerek... Babası ile beraber 3 kişi bastırıp 4. kişi kanı aldı. Üstüne bir de 3 kişinin bastırması gerektiği için çok güçlü oğlumuz olduğu söylendi pişkinlikle. Bir nevi sorumlu biz tutulduk durumdan. Sonuç; kan alınan saatleri geçtim, o gece bile yatağında uyuyamayan, sürekli sıçradığı için yanımıza aldığımız Demir... Üstüne epey sayıda uflu badire atlatmasına rağmen nerene uf oldu dendiğinde hala elini gösteriyor oğlucum :(
Geçmiş olsun minik kuzuya. Tüm sorunlar, bu kadar çabucak, kendini hissettirmeden hallolsun.
Haftaya da bizim kan alma derdimiz var. Şimdiden derdi beni sardı. Bakalım biz neler yaşayacağız...Geçmiş oldun hem Arda'ya, hem Demir'e. Bir de güzel annelerine tabi :)
Yorum Gönder