Bakıcı teyzemiz hastalanmış, ilk tam gün yuva denememizi yapmak zorundayız bugün. Yuvayı aradım şimdi, deli mavi gözleri olan Bianca ile sınıftalarmış, sabahtan beri keyfi yerinde dedi öğretmeni, size emanet dedim ben de. Huzursuz olursa, ağlarsa vs ararsınız gelirim ama umarım durur da dedim. Hatta çok içimden diledim durmasını, orada mutlu olmasını..
Bir his , anne olarak çoook derinden gelen bir ses bana , Arda yuvada olmalı, yeri ev değil, orası diyor. Okulda çektikleri fotoğraflara bakarken kıvrıla kıvrıla "bu Dözdee,buu Meyek Duyuuu" diye resimdekileri anlatan Arda' nın sesi de sanki evet doğru yer yuva diyor. Annelik hislerinin yanıldığı olur mu acaba?
Paylaş
1 yorum:
Sen gönlünü ferah tut Zeynep. Eminim, çok mutludur Arda yuvada arkadaşlarıyla. Bir süre sonra çok sıkılıyorlar evde
Yorum Gönder