Ne oldu şimdi taş mı düştü kafasına?

Defne ile Arda yemek yapıyor :) Pek gözükmese de kocaman anneannenin gümüş zımbırtıları tabak matruşkalar da yemektir, ona göre :)

Hani olur ya filmlerde filan işler rayından çıkmadan hemen önceki son mutlu günler, aynı onun gibi işte, bu fotoğraflar da krizden önceki son huzurlu çocuk görüntüleridir.Büyüme emarelerine seviniyorum , evet, kendi başına bir şeyleri yapmaya kendini yetkin görmesine, çabalamasına, ben adam oldum hallerine, ama çook yoruyormuş insanı bu haller.. çok..

Sonra bir anda ne olmuştur da şimdiye kadar makul talepleri olan , olmaz denilenlere bir miktar tutturup ikna olan çocuk gidip yerine küçük bir inat abidesi gelmiştir?

Evet burnu tıkalı hem de çok zamandır, artık uykularını bozmaya başladı ve evet muhtemel kulağına da vuruyor. Kulağın tıkalı olması ihtimali hatta hafiften ağrıması da mümkün. Baba hasta antibiyotik aliyor, muhtemel babadan uçuşan mikroplardan dolayı boğazı acıyor da olabilir. Annenin de acıyor çünkü.

Ama ateşi yok ve anne baba da öylece izlemiyor olan biteni , haliyle onu iyi edecek ne varsa yapmaya çalışıyor ama gel gör kiii,

" - Bebecikliğinden beri burnuna rahatça damla damlattıran çocuk gitti, yerine damlatmayayiiiim diye bağıran bir çocuk konuverdi.

- Hadi banyo yapalım? I-Ihh yapmayalım!

- Mandalina yer misin? Yemicem!

- Arada heyheyler gelir: Annenin kucaaanaaaa diye ağlanır. Sanki anne onu her fırsatta kucaklamıyor sevip öpmüyormuş gibi.. Kucağa çıkınca ya yere inmek istenir yada "didelim" denir. Nereye gidicez oğlum? Dışarı. Tamam çıkalım, tam çıkıp apartman önüne inilir ." Evimize dönelim ?"  Ugh!

- Elimi yıkıcam. Tamam gel yıka! Taburenin tepesinde el yıkarken anne ditsin! anne diiit! nidaları yükselir.

Neymiş kendi başına yıkıcakmış. "

diye..uzayan ve zaman zaman bizi hayrete düşüren örnekler çoğalır gider. Neredeyse son 72 saattir böyleyiz. Anneye yapılabilecek her türlü eziyeti denemeliyim bakalım ne kadar dayanacak kabilinden tutturmalar, kendim yapıcamlar,sonra yapamadım die ağlamalar, arada mutlu çocuk profiline dönüp biraz huzur vermeler ama istediği 5 saniye gecikince ben artık tepinebiliyorum bak dercesine ayaklarını yere vurmalar..

Ne kadar sürer bu bilen var mı? Umudum hastalığı geçince hafifleyeceği yönünde , umutlarım gerçek olur mu?