Biri duymuyor, öbürü konuşuyor. Oluyor mu ? Bal gibi de oluyor!

Çocuk olmak zor. 

Yaşlı olmak daha da zor. 

Bir adet çok konuşan çocuk ve bir adet kulağı duymayan anneanneye aynı anda laf anlatmaya çalışmak ise paha biçilemez..

Saat sabah 7 civarı,,
Biz kuşlar daha günaydın demeden kalkıyoruz her sabah,,
Anneannem zaten erkenci, uyumuyor desek yeri..
Arda desen sabah kuşu..Son 15 gündür anneyi yanında bulmuş olmaktan afallamış ve anneye çok fena yapışmış durumda.
Su diye uyanıyor. Hadi aşağı in anneannen sana versin diyorum. Kalkıyor iniyor .
Oley ! fırsattan istifade kaç dakika daha yatabilirimin hesabını yapıyorum.
Ama kendi anneannesi değil kocaman anneanne uyanık.
Su diyor, anneannem onu anlamıyor, Arda yı sevmekle meşgul , aman da oğlum kalkmışmış vs vs.
Neyse Arda bardak mutfak derken derdini bir şekil anlatıyor.
Sonra duyduklarımdan anladığım kadarı ile Arda puzzle ları getiriyor anneannemin önüne.
- Aaa yapboz mu getirdin, yapalım mı?
- Yapboz diil o pazııılll!
- Hadi sen yap ben izliiim.
- Ama pazıl o !
- Evet..
Şans eseri ağızdan çıkmış bir onaylama ile ortam duruluyor :)
Bir süre sonra çiş diyor ben üst kattan duyuyorum ama anneannem duymuyor.
Çişim deeldii lerin heralde üçüncüsünde filan ben uçarak iniyorum, çiş tamam.
Hadi Arda diyorum gel yukarı giyinelim.
Tam Arda merdivenlere yöneliyor anneannem atılıyor, dur oğlum bırak annen rahat rahat yatsın dinlensin, sen gel gitme. Arda'yı anlamamaktan mahcup sanki beni o kaldırmış gibi, onu oynatacak ben de uyuyacağım aklınca.
Ama giydiricem anneannecim ben çağırdım diyorum.
Yok duymuyor.
Arda merdivenlerde şapşal halde duruyor.
Ben merdivenlerin tepesinde.
Ben gel diyorum anneannem dur diyor, bana sinir basıyor.
Sonra anneannemin bu yapboz bitmedi ama bana göster hadi demesiyle Arda o pazııııl diyerek  yarı yoldan aşağı iniyor , beni unutup puzzle ını bitiriyor.
Ben ağlamaklı bir şekilde tırmanışı bitiriyor elimde giysilerle aşağı iniyorum..
Bu sabah da böyle başlıyor ve gün içinde siz tahmin edin kaç kere benzer diyaloglar bizim evin içinde dönüyor..
Biri duymuyor, biri konuşuyor ama oluyor mu , bir şekilde oluyor..
Çünkü her durumda minik cüce dönüp dolaşıp en yaşlı bacaklara sürünüyor..
Bense Arda' nın hatırlayacağı yaşlarda bu diyalogların benzerlerini yaşamaları için dua ediyorum.

Paylaş