18 Temmuz 2011 Pazartesi

Bitmek bilmeyen bir kısacık yol

İzmit - istanbul arası dediğin vur tut 100 km.
Senelerdir gidip geldiğim yol. Öğrenciyken her hafta , sonraları da neredeyse aynı sıklıkta.
Hiç bu seneki gibi bir kalabalık görmemiştim (k).
Haftalardır Çağlar Cuma  akşamı yada Cumartesi sabahı Maşukiye' ye gelip, Pazar akşamı yada Pazartesi sabahı dönmeyi deniyor. Saatlerini değiştiriyor, yolunu değiştiriyor ama hiç bir şey değişmiyor.
Son iki haftadır biz de dahil olduk eziyete. Hele geçen hafta sabahın kör karanlığında Evrim' leri de arkamıza takıp İstanbul' a doğru yola çıktık, 3 saat sürdü!! Çocuklar aç, biz bir önceki geceden uykusuz.. Tam kabus..
Bu hafta Çağlar, Pazar gece çıkalım dedi. Saat tam 22.30 da arabayı çalıştırmıştık.
TEM e giremedik! Eski yol E-5 ten eve geldiğimizde 1 civarıydı ve iyiydi dedik!
Aklım sırrım ermiyor, bunca insan , bunca araba gece gündüz demeden yolları dolduruyoruz..
Tatile , dinlenmeye giderken bile yoruluyoruz, yoruyoruz,,
Geçen gazetede gözüme çarpmıştı , evinde vakit geçirmeyi seven, dinlenmeyi de çalışmayı da evinde yapan bir grup varmış. Akımın adı da homing gibi bir şey, hatırlayamıyorum.
Çok yakındır hepimiz evlerimizi tam teşkilatlı çalışma ve tatil merkezlerine dönüştürüp adımımızı dışarı atmadan yaşayacağız yada yaşamımıza yürümek, bisiklete binmek gibi kavramları sokup, yaşam alanlarımızı da buna uygun şekilde seçmeyi öğreneceğiz. Temiz havayı, iki damla güneşi, esintiyi, sohbeti bir arada tutacağımız yaşam şekillerine geçeceğiz. E zor tabii, hadi ben gidiyorum demekle olmuyor ama bizimle aynı işkenceyi çeken her on arabadan bir tanesindeki insanlar bile bunu düşünmeye başlarsa bu bile birşeydir.
Biz güya bu yaz Çağlar' ın izin kullanamayacağı belli olduğundan, kendimize görece yakın bir mesafe seçtik dinlenebilmek için, haftasonları gelip ağaç gölgesine girebilmek için. Şehrin gürültüsünden biraz kaçıp, insan ve çocuk gürültüsüne karışmak istedik.  Ne var ki bizim yakın sandığımız yol bile, zamana yetişemez, insan kalabalığını kaldıramaz olmuş..
Halbuki dün akşam yola çıkmak için ne de güzel bir bahçe masasından kalkmıştım, hem de çayımı yarım bırakıp..Bir daha da bırakırsam iki olsun..


Hiç yorum yok:

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails