Miskin

Bomboş oturabiliyormuş insan..
Evde miskinlik denen şey bu olsa gerek, hiç bilmediğim bir şey, yapanları da anlayamadığım..
Sıkılmaz mı insan boş boş oturmaktan derdim..Uyumak da zaman kaybıydı üstelik..
Hala biraz öyle,  bir yanım haydi diyor kalk, onu yap, şunu yap, bunu değiştir, ama öteki yanım sallanıyor da sallanıyor..
Yeniden sıra ile düşünebildiğimi farkettim bir de..
Birine nokta koyup ötekine geçmek daha kolaymış..
Her bir tilkiyi birbirine kuyruğundan bağlayıp yola devam etme çabası ile ne çok yorulmuşum..
Kafamın içindeki tangırtılar her geçen gün biraz daha azalıyor,,
Bu tangır tungur hengame uzaktan hoş bir nağme haline geldiğinde ben de yeniden hızımı almış olacağım umarım..

Paylaş