Ağlak anne pasta süsü arayışında..

Çocuk demiş ki, pastamın üstünde krallı bişi olsun.
Anne de dümdüz normal bir çikolatalı pasta üstüne kral tacı ve kılıç yapar mısınız demiş pastacıya, pastacı da tamam demiş.
Sonra pastayı bir almış ki anne üzerindeki taç da kılıç da kırık..
Çocuğun gözleri sulanmış, kaldı ki kendisi biraz safmış. Çünkü daha o sabah öğretmenine "Ben bugün doğumgünü çocuğuyum ama annem pastayı çantama koymadı. Unuttu galiba"  demiş!! :)
Kapıda da önce pastayı görünce sevinip, sonra üzerindekilerin kırık olduğunu görünce üzülmüş çocuk..
Sonra da hemen çark etmiş: "Ben zaten kralla kraliçe istemiştim pastamın üstüne..hıh"
Ağlamamış ama çok içerlemiş.
Anne gözünden anlamış durumu..
Zaten keşke ağlasaymış daha kolay olacakmış..
Tamam demiş anne , yetişmemiş kralla-kraliçe, ama ben yetiştirip getireceğim parti zamanı, sen merak etme!..
Demiş ve çıkmış..
İşte o andan sonra anne olan bendenizin maratonu başladı efendim. Önce pastacı ile telefonda dalaştım. Ardından ağladım ağlayacağım , pastaneleri geziyorum ki pasta üzerine süs bulayım.. Vaktim dar, hava yağmurlu, trafik fena.. Aradığım şey de kralla kraliçe!!
Bir anda aklıma pastanın üzerine pasta süsü yerine oyuncak kral ile kraliçe koysam fikri geldi ve oyuncakçıya çark ettim. Yol üstünde de başka bir pastacı görüp, bir anda oyuncak fikrinden tekrar çark edip içeri daldım.
Durumu anlattım, çok acil, ağlıyor çocuk ( halbuki ağlayan benim o anda! ), çok üzüldü bana bir minik süs ne olur derken, yok dediler sadece süs yapamayız. Sonra benim halime acımış olacaklar ki tamam dediler ama  sizin istediğiniz saate yetişmez. Tamam olsun dedim, yetiştirebildiğiniz zamana yapın.
Ordan çıkıp yine de girdim oyuncakçıya, o muydu bu muydu derken, iki adet playmobil adamcığı, biri şovalye, biri kraliçe,  ilişti gözüme. Kaptığım gibi doğru okula geri.. Mutfağa girip koydum pastanın üstüne, sanırım o an deli olduğumu düşündüler :)

Sonuçta Arda pastaya bakıp adamları görünce keyiflendi..
Ve annenin pastayla ilgili vicdan azabı hali de o anda bitti..
Anne olmak böyle birşey sanırım. Sürekli muhakeme yapmak, olur olmadık şeye içinin cız etmesi mesela..Kendine kızmak, başka bir zaman olsa asla istemeyeceğin ricacı olmayacağın şeyler için , tanımadığın insanlarla ilişkiye girmek, birşeyler istemek..
Belki hatırlamayacak Arda 4 yaş doğumgününü ama ben hiç unutmayacağım :)
Daha sonra o pasta süsleri için yalvar yakar olduğum pastane de aradı geriye beni. Çok şeker bir kral ve kraliçe yapmışlar yanyana. Diyorum ya çok acıdılar bana :)
Gösterdim Arda' ya, haftasonu anneanne ile Defne gelince minik bir pastaya yine mum dikeriz bunları da üstüne koyarız dedim ama o playmobil adamları ile daha mutluydu sanırım. Tamam dedi çekti gitti :)