Çok çok çok güzel bir fotoğraf olmuş bu. Berk' in makinasından çıktı sanırım, yanılıyorsam affola ama kim çektiyse ellerine sağlık diyorum. Şimdi gülümseyerek baktığımız, duruşlarının, bakışlarının her halinden anlam çıkardığımız bu fotoğraf ne kadar güzel bir anı olacak ileride onların ellerinde. Büyükten küçüğe sıralanmışlar bir de bilmeden, hepsi ne kadar farklı birbirinden, ne kadar kendilerine özel.
Halbuki hemen hemen aynı zamanlarda düştüler anne karnına.. Üç arkadaş, her bir ultrasonun, her bir doktor kontrolünün bin kere kritiğini yaparak büyüttük göbekleri :)
Önce Demir kuzu geldi kucağımıza, 10 gün sonra Arda ve tam iki ay sonra da Barış.
Her hareketlerini, bütün huylarını, yaptıklarini yapmadıklarını 6 göz ( hatta 12 göz :)) izledik, yanyana, hep birbirlerinden haberdar, büyüyorlar birlikte. Ve biz üçünün de birbirinden ne kadar farklı olduğunu, bu dünyaya ayrı birer kişilik olarak geldiklerini, bizim sadece onları yönlendirmeye çalıştığımızı ama asıl çizgileri kendi genlerinin çizdiğini, doğuştan karakterleri ile birlikte geldiklerini, şaşırarak farkediyoruz.
Şimdi çok farkında olmasalarda birbirlerinin, birlikte büyüyeceklerini, iyi birer dost olacaklarını hayal ediyorum hep. Arkadaşlığı birbirlerinde öğreneceklerini umuyorum. Demir kuzu Belçika yolcusu yakında.. Daha doğumundan sonraya rastlayan günlerde gideceklerinin sinyalini vermişlerdi de , Çağlar' a kendileri gitsinler Demir' i de mi götürecekler diye sulandırmıştım gözlerimi, gülmüştü. Azcık daha geç gitselerdi diyorum hala, çocukların birbirini özleyebileceği kadar geç. Neyse belki dönerler o yaşlara, kimbilir..
Ve umarım bir gün hepsi kendi çocuklarına bu fotoğrafı gösterecek kadar değerini bilirler birbirlerinin.
Çok tatlısınız kuzular çok ! :)
2 yorum:
Umarim hep boyle dost kalir bu yakisiklilar...
çok ama çok tatlılar gerçekten, fotoğraf da bir harika
siz de arkadaşlarınızla yaşıt bebişlere sahip olduğunuz için çok şanslısınız
Yorum Gönder