Haftasonundan Geriye Kalan:

Yorgun bir anne - baba -  çocuk üçgeni.
Tam geçti derken Cuma akşamı hortlayan ateş, Cumartesi yapılan doktor ziyareti, ateş ile savaşılan bir Pazar günü.. Bu sabaha anne hasta , baba yorgun, Arda ise "eehh birazcıık " daha iyi uyandı..
Yarın tekrar doktordayız. Antibiyotiksiz iyileştirmeye çalışıyor doktorumuz ama bir haftadır inat ediyor bu garip mikrop. Umarım yarın daha kesin çözümlerle dönebiliriz eve. Onun ateşi kaldıracak gücü hala var ama benim bu tempoda daha bir kaç günü kaldıracak gücüm kalmadı..:(
Cumartesi tüm günü uykuda ve meme emerek geçiren tospa dün ve bugün biraz daha ayık. Ayakta dolaşıyor ama ateşi yükselip yükselip düşüyor. Ateş düşürücüler bir yere kadar etkili oluyor. Bu sabah biraz daha iyi hissetmemi sağlayan tek şey ateşinin dün geceden beri yükselme aralıklarının uzaması oldu.
Bu kadar yorulduğum, içimin bu kadar acıdığı başka günler hatırlamıyorum. Yada oldu da insan unutuyor mu acaba?
Baygın bakışlı hasta Arda resimleri makinede, makine evde kaldı. Bu geceyi moralimiz azcık daha düzgün geçirebilirsek belki atarım buraya da..
Şimdi tek hedefim bu günü ve geceyi de düşük ateş ve bol uyku ile atlatabilmek..