Yeni girdim eve, yorgunluk ve uyku akıyor gözlerimden ama gün bitmesin henüz. Kendim için de bir şeyler yapmalıyım değil mi? Yazmak gibi, okumak gibi ..
Kuzumu özledim, yetişemedim uyumuş..
Yorgunum ama kötü geçmedi günüm,
Sabah İlkay ve kurabiyesine sevindim. Tanışmıyoruz ama çok üzülmüştüm tatlı kurabiyenin hastalığına, haftasonu gündemim olmuştu. Pek sevindim geçmiş bitmiş..
Demir kuzu annesi 'Olur mu ? ' diye sorunca 'Oluuuyyy' demiş ki dudaklarını hayal edebildim, sabah sabah pek bi neşelendirdi beni..
İş güç çoktu ama sohbet ve kahkaha da çoktu, iyi geldi pazartesi pazartesi..
Haftasonu kitaplığı ve banyo dolaplarını düzeltmiştim, aklıma geldikçe sevindim, deli miyim? :)
Sabah kaaç zamandır üstüme olmayan tüm gömleklere sığınca hangisini giyeceğimi şaşırdım, şaşkınlık sevinç birbirine karıştı, yaşasın yarına düşünmeden birini giyebilirim:))
Babasını hiiç üzmeden uyumuş oğluşum, yetişemesem de içim rahat etti duyunca..
Arada saçmalamak ve ilgisiz cümleler kurmak da iyi geliyormuş, sevdim bunu :)
2 yorum:
Ben de çok mutlu oluyorum dolapları düzeltince. Sanki her şey düzene girmiş gibi geliyor bir dolap düzelince. Bu arada zayıflamana sevindim. Darısı bana lütfen
Çok ta güzel anlatmışsın dalda dala :)) benimde olmayan çizmelerim oldu, bir sevindim anlatamam :))
sevgiler..
Yorum Gönder