28 Haziran 2011 Salı

İş ve çiş bırakma arasında kalan bir yıldönümü ancak bu kadar güzel olabilirdi..

Geçen cuma, bundan 5 sene önce, tam da deftere imza attığımız saatlerde, Arda kolumu çekeliyordu.
'Bu tocamaan peyde açılcaa, ben de sahneye çıtcaaam, soona altış yapcaaam' diye. Beş dakika önce 'yot çıtmicam ' diyen O değildi.
'Boşver oğlum' diyordum ben, gel buradan izleyelim biz arkadaşlarını..
'Olmaz çıtıcam!' diyordu O.
Sonra ben perde arkasından, babası tiyatro koltuklarından önce onu alkışladık, sonra kuzumuzu kaptığımız gibi açık havaya attık kendimizi..
Hep birlikte yemek yerken, yemek arasında Arda' ya laf yetiştirirken, baba oğulun uçan dönen ve saçmalayan şeyelere binmesinden istifade edip ben elimdeki Sakar Cadı Vini' leri okurken, 'hani benim taavem' diyen sıpaya kahvenin kahvesiz köpüklerinden verirken biz aslında en güzel yıldönümümüzü kutladık..
Sessizce, kendimizce..
Ümidim nicelerine..

Paylaş



2 yorum:

Mlke_Btkn dedi ki...

Nice mutlu yıl dönümlerine oğlunuzla birlikte :))

funda basar dedi ki...

Zeynepcim :)
Nica mutlu, sağlıklı, tadını çıkararak yaşayacağınız yıllar dilerim !

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails