Böyle bir kitap var biliyorsunuz değil mi?
Miniminnacık yaşlı ninecik kendini yol üstünde bekleyen, kurt, ayı ve aslandan kurtulmak için giriveriyor kocaman bir balkabağının içine. Koş balkabağım koş diyerek yuvarlanıyor yol boyu.Bugünkü maratonumu Çağlar' a anlatırken işte o balkabağının içindeki nineye benzettim kendimi :)
Sabah servisi beklerken, servisin gecikeceği haberi geldi. Uçurtma Müzesi gezisini kaçırmaman için seni ben götüreceğim okula dememle birlikte beyimiz üstünü değiştirmeye karar verdi. Nedense üzerindekilerle müzeye gidemezmiş. Ve koşu böyle başladı.
Evin kapısından arabaya gidene kadar yere düşenler, Arda' yı okula bıraktıktan sonra girdiğim nedeni olmayan trafik, dükkanın önüne geldiğimde bulamadığım anahtarlar ve arabaya geri dönüşüm derken zaten günün nasıl geçeceği başlangıcından anlaşılmıştı.
Öğleden sonra Arda' yı okuldan almak için yine koşarak çıktım ama bu sefer şansım yaver gitti ve tahminimden daha önce okula varacağımı anlayınca arada kazandığım yaklaşık 20 dakikada, çok hızlı bir alışveriş yaparak oğlanın kısalıp bermuda haline gelmiş eşofmanlarının yerine yenilerini aldım.
İyi de oldu çünkü çocuğu düdük gibi eşofmanlarla okula göndermeye artık utanıyordum ve haftasonu alırım yada şu gün alışveriş yaparım diye bir plan yapmam şu aralar imkansız.
Arda'yı okuldan alıp eve geldim ve mutfağa girdim Yemek yap, yaparken arada odaya çağrıl, geri dön, bir daha çağrıl, aradıklarını bulamayan sıpaya yardım et, resme koyduğu her bir çizgiyi seni ayrı ayrı çağırıp göstersin ama sen onu çağırınca duymazdan gelsin derken yorgunluğum artmaya ve içeri gitgellerden sıkılmaya başlamıştım ki, kapı çaldı ve Arda, ben ona beni devamlı yanına çağırdığın yeter artık demeden komşuya kaçtı :) Aslında iyi oldu, böylece iki saattir kesintiye uğramaktan bitmeyen mutfak işim 10 dakikada bitiverdi.
Gün bitti, benim de pilim bitti, ama sabah erken yada akşam geç vakit yazmasam hiç bir aralıkta buraya birşey yazamayacağım daha bir süre sanırım.
Bu düzene geçebilmek, Arda - okul - ev - iş döngüsünün arasına dışarıdan kimseyi sokmadan, Arda' yı kendim gönderip kendim karşılayabilmek için, bir işten ve kariyerden vazgeçtim, karşılığını alıp alamayacağımı bilmediğim bir işe soyundum, yaptığım işten çok keyif alıyor ve çok eğleniyorum. Bu yüzden balkabağının içinde yuvarlanmaktan şikayetçi değilim ama az daha yavaş yuvarlanması için sanırım güne biraz daha erken başlamam gerekiyor :)
Miniminnacık yaşlı ninecik kendini yol üstünde bekleyen, kurt, ayı ve aslandan kurtulmak için giriveriyor kocaman bir balkabağının içine. Koş balkabağım koş diyerek yuvarlanıyor yol boyu.Bugünkü maratonumu Çağlar' a anlatırken işte o balkabağının içindeki nineye benzettim kendimi :)
Sabah servisi beklerken, servisin gecikeceği haberi geldi. Uçurtma Müzesi gezisini kaçırmaman için seni ben götüreceğim okula dememle birlikte beyimiz üstünü değiştirmeye karar verdi. Nedense üzerindekilerle müzeye gidemezmiş. Ve koşu böyle başladı.
Evin kapısından arabaya gidene kadar yere düşenler, Arda' yı okula bıraktıktan sonra girdiğim nedeni olmayan trafik, dükkanın önüne geldiğimde bulamadığım anahtarlar ve arabaya geri dönüşüm derken zaten günün nasıl geçeceği başlangıcından anlaşılmıştı.
Öğleden sonra Arda' yı okuldan almak için yine koşarak çıktım ama bu sefer şansım yaver gitti ve tahminimden daha önce okula varacağımı anlayınca arada kazandığım yaklaşık 20 dakikada, çok hızlı bir alışveriş yaparak oğlanın kısalıp bermuda haline gelmiş eşofmanlarının yerine yenilerini aldım.
İyi de oldu çünkü çocuğu düdük gibi eşofmanlarla okula göndermeye artık utanıyordum ve haftasonu alırım yada şu gün alışveriş yaparım diye bir plan yapmam şu aralar imkansız.
Arda'yı okuldan alıp eve geldim ve mutfağa girdim Yemek yap, yaparken arada odaya çağrıl, geri dön, bir daha çağrıl, aradıklarını bulamayan sıpaya yardım et, resme koyduğu her bir çizgiyi seni ayrı ayrı çağırıp göstersin ama sen onu çağırınca duymazdan gelsin derken yorgunluğum artmaya ve içeri gitgellerden sıkılmaya başlamıştım ki, kapı çaldı ve Arda, ben ona beni devamlı yanına çağırdığın yeter artık demeden komşuya kaçtı :) Aslında iyi oldu, böylece iki saattir kesintiye uğramaktan bitmeyen mutfak işim 10 dakikada bitiverdi.
Gün bitti, benim de pilim bitti, ama sabah erken yada akşam geç vakit yazmasam hiç bir aralıkta buraya birşey yazamayacağım daha bir süre sanırım.
Bu düzene geçebilmek, Arda - okul - ev - iş döngüsünün arasına dışarıdan kimseyi sokmadan, Arda' yı kendim gönderip kendim karşılayabilmek için, bir işten ve kariyerden vazgeçtim, karşılığını alıp alamayacağımı bilmediğim bir işe soyundum, yaptığım işten çok keyif alıyor ve çok eğleniyorum. Bu yüzden balkabağının içinde yuvarlanmaktan şikayetçi değilim ama az daha yavaş yuvarlanması için sanırım güne biraz daha erken başlamam gerekiyor :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder