Bugün anca içim dayandı Haiti depremi ile ilgili haberleri okumaya. Kaç gündür kaçıyorum bu haberlerden. TV yi kapıyorum, gazeteleri okumuyorum, radyoda kanal değiştiriyorum.
Yardım kampanyalarına ulaşmak için bugün annnca içimi sağlam tutup bir bakındım. Yine adeti 5 tl den SMS ler , banka hesap numaraları,, Öyle de uzak ki, yardım malzemesi toplamak ve göndermek filan pek mümkün değil.. :(
Hepsi gider, hepsi az yada çok yerini bulur yapılan yardımların , ama gidenlerin yerini hiç bir şey tutmayacak, akıllarından, hatıralarından hiç silinmeyecek yaşananlar. Yaşayanlar hep hatırlayacak, ekrandan, uzaktan bakanlar ise çok yakında bir gün gelecek, unutacak olan biteni.
O bölgenin en fakir ülkesinde, yeniden inşa edilen binalar acaba bu sefer sağlam olacak mı? Bundan sonra okullarında anlatılacak mı deprem ve nasıl korunulacağı? Hastaneleri, okulları yeniden inşa etmeleri, hayata dönmeleri ne kadar zaman alacak? Döndükleri hayat bir öncekinden daha sağlam olacak mı? İnsanoğlu bu sefer, biraz da olsa ders alacak mı?
Umutsuzum..
Olan bitenin korkusu uzun yıllar boyunca o minik çocukların içinden çıkmayacak, kurtarılanlar kurtarıldıklarına mı sevineceklerini, kaybettiklerine mi üzüleceklerini bilemeyecekler. Daha çok acı çekilecek de işte, dünya dönüyor aynı hızla ve hep aynı yöne, günler hızla akıp geçiyor. Bir tek bu felaketi yaşayanlar göçüp gidene kadar bu dünyadan, hatırasını taşıyacaklar bu felaketin. Onlar da tükenince yeryüzünden, sadece arşivlerde bir haber kalacak Haiti' ye ait :
"7.0'lık depremle 1 dakika boyunca sarsıldı Haiti"
1 yorum:
:))) estağfurullah, sevindim seni gorunce :))
Yorum Gönder