6 Ocak 2010 Çarşamba

Dünden beri patlıyorum küçük küçük, bum bum bum!



Durduk yere mi sinirlendim?  Hayır..

Bir süredir devam eden "hı-hıı" lar, söylediklerımin anlattıklarımın yarısının unutulması..Hepsine gülümseyen,  iyi niyetine sonuna kadar güvenen, tamam bir dahakine o zaman diyen ben.. Sonra bumm!!! Delirdim dün akşam,burun dolmuş, nefes sıfır, keyif yerinde ama el burunda, banyoya gidip bir iki harekette temizlenen burun, rahatlayan Arda..Burun damlası arıyorum yok, her zamanki yerinde değil, hiçbir yerde değil.. Açıyorum teli bulamadım diyorum nerede olabilir, ee ben onu damlatmıyorum bir tane daha var ya onu kullanıyorum diyor karşımdaki ses!! Deriiiiin bir nefes..Kapatıyorum teli, evdeki bütüüün diğer damlaları toplayıp doğru çöpe..Tek bir damla kalacak ortada ve tek bir krem, ben nasıl teslim ediyorsam öyle geri alacağım bu çocuğu, bir burun temizlemek bu kadar mı zor, söylenmelerim arasında bana şaşkın şaşkın bakan bir çocuk ve bir adam..

İyi niyetinden, sevgisinden, özeninden hala şüphem yok, kendince en doğruyu en iyiyi yapmaya çalıştığından..Allah bin kere razı olsun diyorum hep, emeği çok, daha da olacak belki ama ben arada deliriyorum.. Başkası olsa da delirecektim belki. Anneanneler babaannelerle de başka sorunlar olacaktı.

Ama ama ama..

Ben nasıl bıraktıysam öyle almak istiyorum. Söylediklerimin unutulmamasını istiyorum. En ufak ayrıntının atlanmamasını istiyorum çünkü başka türlü takip edemem, hakim olamam, huzurlu olamam,, Başka da hiç bir iş istemiyorum, ne temizlik ne yemek ne derleme toplama hiç bir şey.. Sadece temel ihtiyaçları zamanında ve tam karşılansın, merakı örselenmesin, sevgiyi ve ilgiyi hissetsin istiyorum. Bunu anlatmak bu kadar zor olmamalı, anlamak da öyle..

Sabaha pek sakinleşmemiştim :(  Bu öfke patlamasına Çağlar' ın yola çıkacak olması da eklendi biliyorum.. Sabah konuştum tek tek anlattım istediklerimi sakince, bir kere - bir kere daha.. İşe geldim, evde bir de temizlik var bugün, sonra aynı "gerzek-sakin" tavırla temizliğe gelene yaptıklarını ve yapmadıklarını anlattım, derin nefeslerle.. Akşam oldu , hala patlayacak gibiyim eve gidip aldığım derin nefesler işe yaramış mı göreceğim..

1 yorum:

ZEYNEP dedi ki...

İnsanları çekip çevirmek, doğru iletişim kurmak,insan ile uğraşmak yani,dünyanın en zor şeyi..Burnumdan çıkan alevler farkedilmiş olmalı ki şimdilik asayiş berkemal :) Demek ki istenirse yapılabiliyormuş ama illa ki dürtmek gerekiyormuş :(

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails