Berk gitti, gitmeyecekmiş gibiydi, gitti, yakındır Evrim ile Demir kuzuyu göndermemiz. Neden böyleyim ben? Olmamış gibi davranıyorum, olmayacakmış gibi.. Dillendiremiyorum, söyleyemiyorum, ne üzüntümü ne sevincimi.. Kocam da üzüldü sanırım, " gitti mi şimdi " dedi, "gitti " dedim, konuşma bitti. Halbuki başka bir şeyler söyleyebilmeyi isterdim, kendine, kuzuya, Evrim' e iyi bak diyebilmeyi, çoook mutlu ol diyebilmeyi, dönüp gelin mutlaka ama diyebilmeyi..En azından bunları diyebilmeyi isterdim..

Yeni bir hayata başlayacaklar, yepyeni,  çok güzel günler yaşarlar umarım..Biliyorum çok uzakta değiller, biliyorum ki her gün haberlerini alacağım ama olsun, burada oldukları gibi olmayacak..İnsanoğlu ne bencil hep kendini düşünüyor, bana tabii ki aynı olmayacak hiç bir şey ama onlar için çok çok çok daha başka, çok daha yeni ,çok daha zor bir başlangıç..

Üçünüz için de en iyisidir dileğim, her aralıkta her fırsatta yanlarında olabilmektir içimden geçen.. Daha neler neler geçer de , geçer işte..