Evdeki şempanze

Ben bu şempanze benzetmesine bayıldım.
Harvey Karp' ın Mahallenin En Mutlu Yumurcağını okudum bir çırpıda. Güle eğlene arada Çağlar' a da özet geçerek..
Çocuğun yürümeye başlaması ile gelişimindeki en büyük adımı attığını söyleyerek yürüme çağından itibaren sınıflandırmalar yapmış. 12-18 ay arası dönemde o bir şempanzedir diyor :)
'Elleri serbest kaldığı andan itibaren dokunabildiği herşeye dokunur, biraz konuşabilir ama fazlasını anlar, ses tonu, el işaretleri ve yüz ifadeleri ile iletişim kurar. İçinde bulunduğu dakikayı yaşar ve yaptığınız her şeyi taklit etmeye çalışır.'
Nasıl net bir özet :) İşte budur, evdeki durum, hayatımızdaki hareket, bizim evdeki taptatlı şempanze budur:

Aklımda kalan bir diğer nokta da kitabın 'Hayır' döneminin ilk sinyallerini 15 ay civari verdiği ve iki yaşına kadar bunun artarak devam ettiğini söylemesi. Biz bu direnişleri 2 yaşından sonra beklerken ve istemediği en ufak bir harekette çığlık kıyamet ağlamalarına, isteklerinin yerine getirilmesine sabır gösterememesine, her dediğinin o dakika yerine gelmediğinde tepinerek tepki göstermesine anlam veremezken , şimdi bunların birer öncü olduğunu bilmek ve bu dalgalar karşısında sağlam durmak gerektiğini hatırladım..
Okurken çok eğlendim, diğer dönemlerimizi yaşarken dönüp dönüp bakacağım eminim ..