2 Mart 2012 Cuma

Ve konumuz, silah..

İki akşam üstüste ben odada yokken aynı söylem:
'Baba, bugün öğretmenim ne anlattı biliyor musun?'
'Ne anlattı?'
'Bazen çocuklar güzel olmayan oyunlar oynarlarmış, o oyunlarda silah olurmuş. Silah oyuncak değilmiş, silahlı oyunlar da güzel değilmiş. Silahla oynamamak lazım, ben de oynamıyorum ya zaten.'
Ben silahı hala nasıl olduğunu anlayamadığım bir şekilde öğrenmiş olmasına ve ben avcı olayım mı anne şimdi, silahlarım var ama onlarla sadece böyle dolaşıyorum diyerek, bir nevi beni de avutarak oyun  kurma çabasına fazla tepkiliyim heralde ve 'Bizim evimizde silahlı oyun yok', çıkışım çok sert olsa gerek ki, öğretmenin telkinini iki seferdir benim olmadığım anlarda babaya iletiyor.
Öte yandan her zamanki gibi bizim değil öğretmenin anlattığı çok daha etkili oluyor..
Silah mevzuunun bu şekilde kapanmasını diliyorum içimden, sanki kapanacak gibi de duruyor..
Bu tatsız konunun içime su serpen tek tarafı öğretmeninin konuyu ' kötü çocukların oynadığı oyunlar' şeklinde değilde çocukların bazen ' güzel olmayan oyunlar oynayabileceği' şeklinde anlatmış olması,,
Ne de olsa çocuğun kötüsü olmaz - davranışın kötüsü olur ve bizim elimizde de an itibari ile düzeltilmesi gereken bir adet var..


1 yorum:

Unknown dedi ki...

öğretmenler pedagojik eğitim alıyor , farkları burada başlıyor galiba...Kötü söylem yerine " güzel çocuklar güzel oyunlar oynarlar " hep güzel tarafında bakıp yorumlasak hayat ne güzel olacak aslında ...

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails