Saat 11 de anca oturunca koltuğa beklediğim mail gelmiş tabii çoktan. 7 cm olmuş diye yazmış ya, bir de kıpır kıpır şov yaptı bize demiş ya, herşey yolunda, herşey güzelmiş ya.. Yaşasın! Nasıl kelebekler uçuyor içimde anlatamam ..:)
'Anne olmadan önce böyle değildim' diyeceğim, değildim evet tabii, her bebek haberi, her hamile kadın böyle heyecanlandırmazdı beni, evet ama başka türlü hissederdim o zaman da. İlk Demir kuzu düştüğünde anne karnına, o zaman ben hamile değildim, bebekten çok, arkadaşım anne olacak diye ne çok sevinmiştim. Şimdi biri sorsa önce Demir derim o başka :))
Sonra sıraya bebek müjdeleri geldikçe, bir de kendi bebeğim olunca, daha da çok sevinir oldum bu haberlere. En son Ela doğarken de annesiydi belki beni daha çok ilgilendiren ama Ela' nın sağlığı da en az onun kadar önemliydi. Taa başından sonuna takip etmiştim Ela'nın yolculuğunu, annesinin karnına elimi koymuştum. Önemli olmaz mıydı hiç?
Ama şimdi , bu bebek haberi, bu hamile anne bir başka. Küçücükken sarı saçlı bebeği ile oynadığım, yurt odasını, ders masasını,aynı evi paylaştığım, kesilen elektrikte yanına sokulup uyuduğum, bir deprem çadırının altında yine de birlikte gülebildiğim 'canım' anne olacak. Çok heyecanlıyım çok..
O 7cm' lik taze fasulye annesini üzmeden doğsun, sağlıklı ve mutlu olsun..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder