Cicili bicili süslü püslü şeylere çok düşmezken eskiden , zaman geçtikçe parıltılı şeyler, minicik ıvır zıvırlar, binbir çeşit süsler, biblolarla gözüm dönmeye başladı nedense. Belki de hep içimde bi kokoş vardı da ben mi bilmiyordum, her neyse :) Geçen sene başında dikiş dikmeyi öğrenmek istiyorum diye kendime bile büyük gelen bir dilek dilemiştim. Evrim' le Duygu da buradaki kocaman kırmızı kutuya her bir dileğim için bir başlangıç koymuşlardı doğum günümde. İşte onların arasında kocaman bir dikiş kitabı vardı. Kitaptan ne öğrendin derseniz sadece tuhafiyeye gidince üstüme güldürmeyecek kadar bir kaç şeyin ismini ne işe yaradıklarını öğrendim. Otursam okusam daha çok şey öğrenebilirdim de, anca bu kadarına zamanım elverdi.
Ama olsun bakın işe yaramış ki şu resimde görülen acemice yapılmış ağaç ve kuş ortaya çıktı.
Benim için büyük adımdır. Hani o kadar büyük bir adım ki, heyecanla fotoğraf çekeyim derken altındaki örtüyü bile düzeltmemişim düşünün artık..
Daha başka minik ufak tefek şeyler yapmış olsam da , bunlar ilk defa gözüme güzel gözüktü, bir şeye benzedi galiba dedim.
Ayrıca her iki motif de çalıntıdır diyebilirim rahatlıkla..
Ağacın bir benzerini Füsun' un bu yazısında görmüştüm, hatta deneyeceğim demiştim, denedim anca bu kadar oldu , hatta hiç benzemedi, o resimdeki kadar kalın keçem yok zaten. Kuş ise internetteki binlerce keçe kuş motifinden benzetme işte. Yine de kuşumu yaka iğnesi yapıp takmak isteyen bir arkadaşım çıktı bile , çok mutlu oldum çok , yaşasın !
Paylaş
6 yorum:
zeynep ben de aynıyım biliyor musun? yıllarca evi sadeleştirmeye çalıştım, süsü püsü bibloyu kaldırdım attım. şimdi ne görsem eve doldurmak istiyorum. gözüm hep süste püste:)) bu arada yaptıkların bence çok güzel olmuş, kesinlikle devam et, sende cevher var bence:)
Zeynepçiğim,
Şimdi ben sana nasıl teşekkür etsem? Ada, çıldırdı. Aradığın şey o pembe bulutlara benzeyen etekti değil mi? Ada'nın Noel Baba'dan istediği tek şey de balerin eteğiydi. Sen onun düşlerini gerçekleştirdin. Bütün gece eteğiyle oturdu ve gönderdiğin "böcük" kitabını okudu. Sana kocaman kocaman öpücükler gönderdi. Biz de Arda'ya bir paket hazırladık. Ama ben, hastalanıp yatınca üstüne bir de son zamanların en kötü astım nöbetini geçirince gönderemedik. Bugün Ada ile babası kargocu amcalara teslim edecekler Arda'cığımın armağanlarını. Öyle özel, öyle tatlı, öyle duyarlı bir insansın ki... Sana nasıl teşekkür edeceğimi bilemiyorum. İyi ki o çekilişte sen ve o tatlı oğlun çıktınız bize. İyi ki tanıdım sizi. Renk kattınız, ilham verdiniz bize. Tüm düşlerinizin gerçek olacağı bir yıl diliyorum size.
Füsun bu gidişle ev süsle püsle dolacak taşacak gerçekten de,33 mu yapiyor boyle acaba bizi :)) sevdim ben bu işi :)Senin de beğenmene çok sevindim:)
Umurcugum, oyle cok sevindim ki anlatamam! Güle güle giysin, güle güle okusun kitaplarını Ada kızım. Sana da çok çok geçmiş olsun:( Biz bir şeycik istemeyiz biliyorsun,şu mesajın yetti arttı inan :)
Aaaah aaah biraz da süs püs mevzu bana uğrasa. İnsan bu kadar mı hevessiz olur. Her birini toz alınacak, üstüme üstüme gelen minik canavarlar gibi görüyorum. Evimi bırak gittiğim yerlerde bile rahatsız oluyorum. İçime bir minimalist kaçtı herhalde :P Annem evimi hiç beğenmiyor "show room" gibi diyor. Mutfak desen öyle annemin çeyizime aldığı kap kacağa neredeyse hic bi şey eklemedim :) Ama yine de çok sevdim ben bu kuş ile ağacı :) Hem de kitabı hediye edenlerden olarak pay bile çıkararak gurur bile duydum bu işten :)) Eline sağlık...
Show room yorumu iyiymiş :) Ama biraz abartı olmuş:) Yaşadığın yere kendinden bir sürü şey katıyorsun. Bana da iki salon gösterseler ve sorsalar hangisi Evrim'in salonu diye, aşağı yukarı çıkarırım gibi geliyor.Kendine özgü bir beğenin olduğunu düşündüm her zaman. Süs püs mevzuu çok acaip bişi, son zamanlarda depreşti bende de, yaşlılığa verdim :)Sen bu kuşla ağaçtan kocamaaan bir pay çıkar kendine, ben de sana "Evrim Özel" renklerinden minik bir şey yapayım, hem bunların tozunu da almak gerekmio bak :))
Tozu alınmıyorsa tamam o zaman isterim :) Renkleri kesin biliyorum :)
Bu arada blogdan bile anlaşılıyor değil mi durumum :) Bir anne-çocuk blogu için oldukça renksiz :) Bazen paylaşmak istediğim şeyler oluyor. Nurturia logosu gibi... Koyuyorum. Tırmalıyor beni resmen. Olabilecek en sade şeklide üçüncü sütunu nasıl koyarım diye düşünmekteyim bir müddettir. Manyak mıyım neyim ya...
Yorum Gönder