07.11.2010

İki sene önce bugün, hastane odası ile küvezlerin bulunduğu bebek yoğun bakım arasında mekik dokuyordum. Bir gün önce doğum yapan ben değildim, ne dikişlerimin acısı, ne karnımın içindeki gaz kütlesi umrumdaydı, hissetmiyordum da aslında.
Sonraki bir sene boyunca elim kolum kadar özümsediğim süt sağma makinesi ile tanışalı anca 24 saat olmuştu ama hemşirenin makineyi getirmesini dört gözle bekleyip, bir kaç damla anne sütünü küveze taşıyordum. O anda elimdeki tek güç buydu..
Bugün ise dünden beri ağzından düşmeyen ' iyi ki dooodun' şarkısını dinleyip, 'itii yasındayım' diye kabarmanı izliyor, bitmek bilmez sorularına cevap vermeye çalışıyorum. Gece uykusuna yatman için ailece tiyatro oynamamız gerekiyor her akşam,,
Ve yapmayalım, etmeyelim, kendim yapacağım krizlerinde derin nefesler alıyorum, hatta bazen ortamdan uzaklaşıyorum ve ne yazık ki 'sadece ve sadece'  kendi kendine yutkunabildiğin için ne kadar çok sevindiğimi unutuyorum..
İyi ki doğdun oğluşum, nice nice mutlu, sağlıklı yaşların olsun..